- θεοπλήξ
- θεοπλήξ, -ῆγος, ὁ, ἡ, τὸ (AM)ο θεόπληκτος.[ΕΤΥΜΟΛ. < θεο-* + -πληξ (< πληξ < πλήσσω), πρβλ. αμφι-πλήξ, κυματο-πλήξ].
Dictionary of Greek. 2013.
θεοπλήξ
Look at other dictionaries:
θεο- — (AM θεο ) πρώτο συνθετικό πολλών λέξεων τής ελληνικής που έχουν την έννοια ότι αυτό που δηλώνεται από το δεύτερο συνθετικό γίνεται από τον θεό (ή τους θεούς) ή για χάρη τού θεού ή έχει ως αντικείμενο τον θεό («θεόδμητος», «θεοσεβής», «θεόφρων»)… … Dictionary of Greek
